பஹல்காமில் நடந்த பயங்கரவாதத் தாக்குதல்களில் 26 அப்பாவி சுற்றுலாப் பயணிகள் கொல்லப்பட்ட பிறகு, பாகிஸ்தான் மீண்டும் உலகம் முழுவதும் சந்தேகத்திற்கு ஆளாகியுள்ளது. இந்தியாவுடனான பதற்றம் பொதுவானது. இது பிரிவினைக்குப் பின்னர் நடந்து வருகிறது. உலகின் பல நாடுகள் பாகிஸ்தானை பயங்கரவாதத்தின் புரவலர் நாடாகப் பார்த்து வருகின்றன.

பாகிஸ்தான் பயங்கரவாதிகளுக்கு பாதுகாப்பான புகலிடமாக உள்ளது என்பது பலமுறை நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது. 9/11 தாக்குதலின் முக்கிய சதிகாரரான ஒசாமா பின்லேடன், அமெரிக்காவால் ஒரு சிறப்பு நடவடிக்கையை நடத்தி பாகிஸ்தானுக்குள் கொல்லப்பட்டார். ஆனாலும், பாகிஸ்தான் தன்னை பயங்கரவாதத்தின் ஆதரவாளராக ஒருபோதும் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. இதனால், உலகின் பல நாடுகள் அதை சந்தேகக் கண் கொண்டு பார்க்கவில்லை.

பாகிஸ்தான் என்பது பிரிவினைக்குப் பின்னர் இந்தியாவுடன் சண்டையிட்டு வருகிறது. இந்தியாவின் பல நடவடிக்கைகளால் மீண்டும் மீண்டும் தோற்கடிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு புதிய நாடாக, பாகிஸ்தான் தனது எல்லைகளை வலுப்படுத்தி இருந்தால், பொருளாதார முன்னணியில் பணியாற்றி இருந்தால், பொதுமக்களின் நலனுக்காக தேவையான வளங்களுக்காகப் போராடி இருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும். ஆனால், அதன் பேராசை கொண்ட நச்சு எண்ணத்தால், புதிதாக எதையும் சாதிக்க முடியவில்லை. 

இதையும் படிங்க: கெத்துக் காட்டினீயே ராஜா... கம்பீரம் என்னாச்சு கவாஜா..? இந்தியாவிடம் உல்டாவாக மாறிய பாக்., அமைச்சர்..!

அரசின் ஸ்திரத்தன்மை இல்லாததால், இராணுவத்தின் ஆதிக்கம் அதிகரித்துக் கொண்டே இருந்தது. பல முறை இராணுவம் தலைவர்கள் அதிகாரத்தைப் பறித்துள்ளனர். இராணுவம் தன் நாட்டு சொந்தத் தலைவர்களைத் தூக்கிலிடுவது, சிறைக்கு அனுப்புவது எல்லாம் சர்வ சாதாரணம்.

எந்த விலை கொடுத்தாவது காஷ்மீரை பாகிஸ்தான் விரும்புகிறது. இந்தியா இதை ஒருபோதும் நடக்க விடாது. அந்த  நாட்டு மக்கள் பணவீக்கத்தால் சிரமப்படுகிறார்கள். ஆனால் இந்த நாடு ஐக்கிய நாடுகள் சபையில் காஷ்மீர் பற்றி அடிக்கடி பேசுகிறது.பஹல்காம் தாக்குதலுக்குப் பிறகும், இந்த விஷயத்தில் பாகிஸ்தான் மீண்டும்  உலக நாடுகளிடம் வேண்டுகோள் விடுத்துள்ளது.

பாகிஸ்தான் என்பது ஒரு ஒற்றை அரசாங்கம். ஒருபோதும் செயல்படாத ஒரு நாடு. இராணுவமும், ஐஎஸ்ஐயும் அங்கு எப்போதும் ஜனநாயகத்தை விட ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன. அதனால் வளர்க்கப்படும் பயங்கரவாதிகள் கூட அரசின் பேச்சைக் கேட்பதில்லை. சில நேரங்களில் இராணுவம் அவர்களை ஆதரிக்கிறது. சில நேரங்களில் பொதுமக்களும் ஆதரிக்கிறார்கள். இந்த வழியில், பாகிஸ்தானுக்கு வெளி உலகில் எதிரிகள் ஏராளம். ஆனால் மிகப்பெரிய எதிரிகள் பாகிஸ்தானுக்கு உள்ளேயே இருக்கிறார்கள்.

நாட்டின் மீது அரசு தளர்வான கட்டுப்பாட்டின் காரணமாக, கிழக்கு பாகிஸ்தான் முழுவதும் 24 ஆண்டுகளில் அதன் கைகளில் இருந்து நழுவியது. நாடு இரண்டு பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டு, வங்கதேசம் என்ற புதிய நாடு உலக வரைபடத்தில் சேர்க்கப்பட்டது. 1971 போரில் வெற்றி பெற்ற போதிலும், இந்தியா தாராள மனப்பான்மையைக் காட்டி, கைப்பற்றப்பட்ட நிலத்தை திருப்பித் தர விரும்புகிறது. இதற்கு நன்றி தெரிவிப்பதற்குப் பதிலாக, அது முழு காஷ்மீரையும் அபகரிக்க விரும்புகிறது பாகிஸ்தான். ஐக்கிய நாடுகள் சபையில் கூட, காஷ்மீரின் பாடலை பல முறை பாடி வருகிறது.

இந்தியாவின் ஒருங்கிணைந்த பகுதியாக இருக்கும் காஷ்மீரை விட்டுக்கொடுக்க தயாராக இல்லை. இதுவரை, பாகிஸ்தான் மூன்று முறை அறிவிக்கப்பட்ட, இந்தியாவுடன் எத்தனையோ அறிவிக்கப்படாத போர்களை நடத்தி தோல்வியை சந்தித்துள்ளது. பாகீஸ்தானால் பாதுகாப்பு அளித்த பயங்கரவாதிகள், இந்தியாவுக்கு எதிராக கலவரத்தை ஏவி வருகின்றனர். பாகிஸ்தான் இராணுவம் பல முறை அதன் சொந்த அரசாங்கத்தைக் கேட்பதில்லை. பாகிஸ்தானில் ஜனநாயகம் ஒரு கேலிக் கூத்தாக மாறிவிட்டது. இதனால் பஞ்சாப், சிந்து, கைபர் பக்துன்க்வா மற்றும் பலுசிஸ்தான் ஆகிய நான்கு மாகாணங்களில், இப்போது பஞ்சாப், சிந்து மாகாணங்களில் மட்டுமே பாகிஸ்தான் ஆட்சி செய்கிறது.

பலுசிஸ்தான் தனி நாடு கேட்டு போராட்டம் நடத்தி வரும் விதம் பாகிஸ்தானை துயரத்தில் ஆழ்த்தியுள்ளது. கைபர் பக்துன்க்வாவின் பெரும்பகுதி பயங்கரவாதிகளால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ளது. அவர்கள் தங்கள் சொந்த உரிமைகளுக்காக வன்முறையை நடத்துகிறார்கள். பல நாடுகள் பாகிஸ்தானை நம்புவதைத் தவிர்க்கும் அளவுக்கு நிலைமை உள்ளது. உலகம் முழுவதும் பாகிஸ்தானின் நற்பெயர் மோசமடைந்துள்ளது. உலகில் அதிக எண்ணிக்கையிலான முஸ்லிம் நாடுகளின் ஆதரவு தமக்கு கிடைக்கும் என உணர்கிறது. ஒரு அணுசக்தி நாடாக இருப்பதால், பாகிஸ்தான் தன்னை பெரிய டானாகவும், சக்திவாய்ந்தத நாடாகவும் கருதுகிறது. அதே நேரத்தில் அதன் பொருளாதார நிலை மிகவும் மோசமாக உள்ளது. இந்த நாடு சர்வதேச நிதியகம் உட்பட பல நிறுவனங்களிடமிருந்து கடன்களைப் பெற்று இயங்குகிறது.

ஆப்கானிஸ்தானில் ஜனநாயக ஆட்சி இருந்தபோதும், ​​பாகிஸ்தான், தலிபான்கள்  நாட்டில் செயல்படும் பிற பயங்கரவாத அமைப்புகளை ஆதரித்திருப்பது வேடிக்கையானது. இயற்கையாகவே, ஆப்கானிஸ்தான் அரசாங்கத்திற்கு இது பிடிக்கவில்லை. எல்லைப் பிரச்சினை நீண்ட காலமாக நடந்து வருகிறது. இப்போது அதே தலிபான்கள் ஆப்கானிஸ்தானில் அரசாங்கத்தை நடத்தும்போது, ​​எல்லையில் அடிக்கடி மோதல்கள் நடந்து வருகின்றன. இரு நாடுகளும் அவ்வப்போது ஒருவருக்கொருவர் தங்கள் எல்லைகளை மூடி வருகின்றன. இந்தியாவுடனான போர் நிறுத்த ஒப்பந்தம் காரணமாக, பாகிஸ்தான் ராணுவம் ஆப்கானிஸ்தான் எல்லையில் தனது கவனத்தை அதிகரித்தது.

பாகிஸ்தான் ராணுவம் மீண்டும் இந்திய எல்லையை நோக்கி நகர்ந்து வருவதாகவும், அதனால் ஆப்கானிஸ்தான் எல்லையில் ஆபத்தை காணத் தொடங்கியுள்ளதாகவும் கூறப்படுகிறது. ஏனென்றால், உலகம் முழுவதும் சண்டையிட்டு ஆட்சி செய்யத் தொடங்கிய தாலிபான்கள், இப்போது பாகிஸ்தானின் பேச்சைக் கேட்கப் போவதில்லை. அவர்கள் தங்கள் உரிமைகளுக்காக பாகிஸ்தானுக்கு எதிராகப் போராடப் போகிறார்கள். ஈரானுடன் சண்டையிட பாகிஸ்தான் தயங்கப் போவதில்லை.

ஈரானுடனான பாகிஸ்தானின் உறவுகளும் மோசமானவை. ஈரான் பாகிஸ்தானின் பலுசிஸ்தான் மாகாணத்துடன் தனது எல்லைகளைப் பகிர்ந்து கொள்கிறது. பல ஆண்டுகளாக, சில பயங்கரவாத நடவடிக்கைகள் அங்கு நடைபெற்று வருகின்றன. இதனால், இரு நாடுகளுக்கும் இடையே பதற்றம் அதிகரித்து வருகிறது. மோதல்களும் பல முறை நிகழ்கின்றன. ஈரானுடனான பாகிஸ்தானின் பகைமைக்கு சவுதி அரேபியாவும் ஒரு காரணம். சவுதி அரேபியா பாகிஸ்தானை  நட்பு நாடாக நினைக்கிறது. ஆனால், ஈரானுக்கும் சவுதி அரேபியாவிற்கும் இடையே பதற்றம் நிலவுகிறது. அவர்களின் உறவுகள் சுமுகமாக இல்லை.

இருப்பினும், சவுதி அரேபியா பாகிஸ்தானுடன் நல்ல உறவைக் கொண்டுள்ளது என்பது பாதியே உண்மை. பாகிஸ்தான் சீனாவுடன் நெருக்கமாக உள்ளது. சவுதி அரேபியா இதை விரும்பவில்லை. அதே நேரத்தில் பாகிஸ்தான் எந்த நேரத்திலும் உதவிக்காக சவுதி அரேபியாவை அணுகலாம். சவுதி அரேபியாவும் பாகிஸ்தான் உதவி கேட்கும் முறையை விரும்பவில்லை.

அமெரிக்கா தனது மிகப்பெரிய எதிரியான ஒசாமா பின்லேடனுக்கு அடைக்கலம் கொடுத்ததாக செய்தி கிடைத்தவுடன், முதலில் அமெரிக்கா பாகிஸ்தானை பயங்கரவாதிகளுக்கு அடைக்கலம் கொடுக்க வேண்டாம் என்று எச்சரித்தது. ஆனால் பாகிஸ்தான் மறுத்துக்கொண்டே இருந்தது. பின்னர் அமெரிக்கா ஒரு நடவடிக்கையை தொடங்கி பாகிஸ்தானில் லேடனைக் கொன்றது. பாகிஸ்தான் முழு உலகத்தின் முன் அம்பலப்படுத்தப்பட்டது. அமெரிக்கப் படைகள் ஆப்கானிஸ்தானில் நிறுத்தப்பட்டபோது, ​​தாலிபான்களும் ஒரு பயங்கரவாத அமைப்பாக அறியப்பட்டதால், தாலிபான்களுக்கு உதவ வேண்டாம் என்று அமெரிக்கா பாகிஸ்தானை எச்சரித்துக்கொண்டே இருந்தது.

பாகிஸ்தான் அப்போதும் அதைப் புறக்கணித்தது. அவநம்பிக்கை, பதற்றத்திற்கு மத்தியில், அமெரிக்காவுடனான இராணுவ, இராஜதந்திர உறவுகள் முழுமையாக உடைக்கப்படவில்லை. பாகிஸ்தான் அதன் ரேடாரில் உள்ளது. பஹல்காம் தாக்குதலைக் கண்டித்து, அமெரிக்க அதிபர் டிரம்ப், பாகிஸ்தான் பயங்கரவாத நடவடிக்கைகளை நடத்துவதைத் தடுப்பது குறித்துப் பேசியுள்ளார்.

பயங்கரவாதப் பிரச்சினையில் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் பாகிஸ்தானை சந்தேகத்துடன் பார்க்கிறது. சிறுபான்மையினரின் உரிமைகள் மீறல், பலுசிஸ்தானில் பாகிஸ்தான் இராணுவத்தால் செய்யப்படும் அட்டூழியங்கள் காரணமாகவும் பாகிஸ்தான் கெட்ட விமர்சன அணுகுமுறையைக் கொண்டுள்ளது. எனவே, இந்தியா நிச்சயமாக பாகிஸ்தானின் நிரந்தர எதிரி. ஆப்கானிஸ்தான் மற்றும் ஈரானுடனான உறவுகள் பதட்டமாக உள்ளன. அமெரிக்கா, ரஷ்யா மற்றும் மேற்கத்திய நாடுகளின் நம்பிக்கையையும் அது இழந்துவிட்டது. குறிப்பாக பயங்கரவாதத்தை ஆதரிக்கும் நாடாக அது அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளது.

பயங்கரவாதத்திற்கு எதிரான இந்தியாவின் போராட்டத்தை ஆதரிக்கும் நாடுகளாக அமெரிக்கா, ரஷ்யா, இங்கிலாந்து, இஸ்ரேல், பிரான்ஸ், இத்தாலி, ஜப்பான், ஆஸ்திரேலியா, ஈரான் ஆகிய நாடுகள் உள்ளன. பாகிஸ்தானை ஆதரிக்கும் நாடுகளாக சீனா, துருக்கி, எகிப்து ஆக நாடுகள் உள்ளன.

இதையும் படிங்க: மருத்துவமனையில் பாகிஸ்தான் பிரதமர் ஷெபாஸ் ஷெரீப்.. ரகசிய சிகிச்சை என தகவல்?